Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2007

καλή αρχή

Μία ιστορία για καλή αρχή. Αφιερωμένη εξαιρετικά

Σε ποιόν; Μα σε όλους φυσικά.

Ηταν μια φορά ένας άνθρωπος που έβγαινε κάθε μέρα στο δρόμο και έλεγε ιστορίες χτυπώντας το τύμπανό του. Τον κορόιδευαν όλοι αλλά εκείνος, απτόητος, μέρα τη μέρα, μήνα το μήνα, χρόνο το χρόνο έβγαινε και έλεγε ιστορίες.

Ώσπου μία μέρα, όταν είχε πια γεράσει και είχαν ασπρίσει τα μαλλιά του, ένας νεαρός τον ρώτησε:

Γιατί χτυπιέσαι; Κανείς δεν σ’ ακούει, κανείς δεν αλλάζει.

Και του λέει ο γέροντας με τη γλυκειά φωνή του

Το ξέρω, αλλά είναι ανάγκη. Στην αρχή, όταν ήμουν νέος έβγαινα και φώναζα γιατί πίστευα ότι έτσι θα αλλάξιυν, όμως τώρα το κάνω για να θυμάμαι ποιός είμαι.