αρχαίο του Μεξικού, το βρήκα στο Of time, passion and knowledge του J. T. Fraser, όταν άνοιξα το βιβλίο να το χαζέψω, με κοίταζε αυτό:
Στον ουρανό, ένα φεγγάρι
στο πρόσωπό σου ένα στόμα.
Στον ουρανό , πολλά αστέρια:
στο πρόσωπό σου, μόνο ένα ζευγάρι μάτια
μέσα στη δροσοσταλίδα λάμπει ο ήλιος:
η δροσοσταλίδα πεθαίνει
Στα μάτια μου, που είναι ολοδικά μου, τα μάτια σου λάμπουν:
Εγώ-Εγώ ζω.
το ποτάμι χωρίς τέλος
συνεχίζει το δρόμο του
Πάει και πάει
πηγαίνει ο άνεμος, χωρίς τέλος.
Η ζωή περνά
δεν ξαναγυρνά.
Τετάρτη 14 Μαρτίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου