Νόστος 1.
Τί μου είπε εκείνος;
“να με απαντήσουν με αγαλλίαση»
όχι αρχηγέ
μια γριά που τρόμαξε
ένα σκυλί κατέβασε τ’ αυτιά
κι η γυναίκα κοιτάζει, κοιτάζει
μόνο το φως από το τζάκι
πάνω στα μάγουλά της
χορεύει χαρούμενο
η γριά δεν το περίμενε
ο σκύλος μόνο περίμενε
κι η γυναίκα
δεν ξέρω
τώρααρχηγέδενξέρωοι σκέψειςστροβιλίζονται μαζίμετιςερωτήσεις ταχέριαμουθέλουν νατηνπιάσωνατησφίξωνατηβαρέσωνατηφιλήσω ποθητή ταπόδιαμου νατρέξουνκοντάτης νατρέξουνμακριάτης τη μυρίζω αλλάείναιμακριάεδώμπροστάμουμακριά
αρχηγέ
δεν κουνιέται
Τινακάνωσκίζομαιπονάωεδώμπροστάμουμόνοκοιτάωβλέπω
τις φλόγες να χορεύουν στα μάτια της
βλέπω
κοιτάω
βλέπω
εμένα.
3 σχόλια:
Διαβάζω ξανά Σεφέρη σαν από υποχρέωση, όπως τα άνοστα κοτόπουλα που επιβάλλουν οι δίαιτες αλλά τα τρως ελπίζοντας. Και ανακαλύπτω σιγά σιγά τί είναι να είσα ποιητής. Εκεί που εγω βλέπω μια ενοχλητική μπάλα φωτός και ψάχνω τα γυαλιά ηλίου μου, ο Σεφέρης βλέπει έναν "ασπιδοφόρο ήλιο". Αυτό είναι ποίηση. Εικόνα χωρίς λόγια, από λόγια, με ιστορία.
καλώς τη βασιλεία
έτσι είναι. και ο παραμυθάς βλέπει έναν τιτάνα ξαπλωμένο εκεί που άλλοι βλέπουν την Πεντέλη. και άμα κοιτάξεις αρκετή ώρα μπορεί και να σου κλείσει και το μάτι.
και τούτο: κάθε ιστορία έχει ποιήματα μέσα της. λέγαμε για εικόνες που γεννάνε συναισθήματα που εναλάσσονται και συμπλέκονταικαι είναι αυτή η διαδοχή που αποτελεί την καρδιά της ιστορίας, το ποίημά της, ας πούμε,
και αυτή είναι η ιστορία...τα λόγια της και η πλοκή είναι μονάχα τα ενδύματά της.
καλωσόρισες στον κόσμο των παραμυθιών. είναι ωραίο το ταξίδι, και με καλή παρέα ακόμη καλύτερο
το κείμενο αυτό σου βγάζει τα μέσα έξω. Σε λαχανιάζει, σου κόβει την ανάσα. Πόσο χαίρομαι που μας ήρθες!
Η υπόθεση Βραδιά προχωράει. Έχουμε την ιερά, πρέπει να συνεννοηθούμε για τον κόσμο που θα φέρουμε. Και για άλλα οργανωτικά. Κανόνισε να τηλεφωνηθούμε.
Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου