Τετάρτη 14 Μαρτίου 2007

ένα σχεδόν επίσημο και ένα ανεπίσημο

πρώτα το επίσημο

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

Για να αυτοσχεδιάσει κανείς με μαεστρία και επιτυχία, σε οποιαδήποτε τέχνη, πρέπει να είναι πολύ καλά προετοιμασμένος, με μία παρακαταθήκη τεχνικών και γνώσεων.

Για να αυτοσχεδιάσει κανείς δημιουργώντας ιστορίες, η εργαλειοθήκη πρέπει να περιέχει:

Φόρμες

Μυθολογική σκέψη

Τρόποι αφήγησης

Αποτελεσματική εικονοποιία

Ρεπερτόριο Μοτίβο

Όρεξη να ρισκάρει να βρεθεί στις πιο απίθανες

Μυθικές Συν

θήκες

Με άξονα πάντα την προφορικότητα η σαύρα θα ηγηθεί της αποστολής που θα εξερευνήσει τη ζούγκλα της μυθοπλασίας.

και τώρα το ανεπίσημο

Μιά ιστορία

Και άλλα περί αυτοσχεδιασμού

Μιά φορά όταν ήμουν μικρή αλλά όχι και τόσο, σε μία παρέα μουσικών βάλαμε κάτω το ρήαλ μπουκ που έχει όλα τα στάνταρ της τζαζ και παίζαμε. Εγώ έπαιζα κλασικό φλάουτο, στην ανωτέρα, ήξερα δηλαδή, και διάβαζα νότες. Παίζαμε τη μπλου μπόσσα, ωραίο το φλαουτάκι, και κάποια στιγμή μου λέει κάποιος τώρα αυτοσχεδιάζεις. Έγινα ο κογιότε που κρέμεται πάνω από το γκραν κάνυον και κοιτάει κάτω και μετά κοιτάει εμάς.γκλουπ! (μερσί ελισάβετ)

Ήθελα να τσιρίξω αλλά έβαλα τα κλάματα. Δεν ξαναακούμπησα μήτε ρήαλ μπουκ και αργότερα παράτησα και το φλάουτο. Δεν είμαι μουσικάρας είπα.

Πάει η απόλαυση, η χαρά και η χρόνια μελέτη

Τώρα θυμώνω που το σκέφτομαι

Γιατί να με πετάξουν ξυπόλητη στ αγκάθια, μικρόψυχοι ακούσιοι σαδιστές.

Το μόνο μου όπλο, που ήταν και τροχοπέδη, μουσικό αισθητήριο, κριτήριο επιμελώς καλλιεργημένο από γονείς και δασκάλους, να ξεχωρίζω το καλό στους άλλους.

Όμως κάθε δυσκολία φως, μία τροχοπέδη ήλιος

Εκείνο το και τώρα τι το χόρρορ βάκουι με συνόδευε πολλά χρόνια. Έχω κι άλλες ιστορίες τρόμου να αφηγηθώ για τον αυτοσχεδιασμό, αλλά να μη μακρυγορούμε. Το σκέφτηκα πολύ το ζήτημα και τώρα, μετά τις δύο μεγάλες βουτιές στα βαθιά της παραδοσιακής μουσικής και της προφορικής αφήγησης ξέρω ότι στο πεδίο του αυτοσχεδιασμου βγαίνεις γερά οπλισμένος

Σαν ιππότης του μεσαίωνα

Σαν τανκς τεθωρακισμένο με επιβάτες μπαλαρίνες

Σαν τον Σαργκάνη στο Καραϊσκάκη

Σαν νύφη κανακάρα

Σαν το μωρό που είπε μπα την ώρα που μπήκε ο μπα μπα ς

Ποιά είναι αυτά τα όπλα;

Τα λέμε άλλη φορά, σύντομα

Όλες οι υποψίες ευπρόσδεκτες

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο αυτοσχεδιασμός ακούγεται σαν απειλή. Σαν να σε έχουν σηκώσει για μάθημα και κάτι πρέπει να πεις και κάτι σου ψιθυρίζουν οι συμμαθητές σου αλλά φευ δεν ακούς καλά και αναγκαστικά...αυτοσχεδιάζεις. Το φοβάμαι αυτό το κάτω από τη βάση, αλλά είναι αυτός ο τρόμος που κάνει την τρίχα μου να σηκώνεται, όπως μόνο ένα άγγιγμα μπορεί. Ανυπομονώ, λοιπόν. Απ' ότι βλέπεις τα αηδόνια δε μ' αφήνουνε να κοιμηθώ στις Πλάτρες.

F είπε...

Πρώτον: Θα συνεχιστεί η τρομοκρατία τηε αναδημοσίευσης κειμένων αν είναι τόσο καλά όσο ο Νόστος 1.

Δεύτερον: Άκουσα μια ιστορία -με κάποιον τρόπο σχετική- για κάποιον που ήταν αριστερός ψάλτης σε μια εκκλησία και πέθανε ο δεξιός και του δώσανε τα διπλά λεφτά για να γίνει δεξιός αλλά αυτός τους είπε ότι γράμματα δεν ήξερε και είχε μάθει παπαγαλία τους ψαλμούς του αριστερού και ότι δεν μπορούσε να μάθει τα άλλα με τίποτα κι ας έπειρνε τα μισά λεφτά.

Μετά από χρόνια αυτός πάμπλουτος κάπου στην Αμερική, υπογράφει, λέει, μια συμφωνία με τον Ροκφέλλερ δισεκατομμυρίων. Υπογράφει με σταυρό και το δακτυλικό του αποτύπωμα. Ο Ροκεφέλλερ δεν το πίστευε ότι ένας τόσο πετυχημένος επιχειρηματίας ήταν αγράμματος και του λέει:
- Καλά εσύ αγράμματος έγινες τόσο σπουδαίος. Αν ήξερες και γράμματα τι θα ήσουν;
- Δεξιός ψάλτης!

Τρίτον: Πόσο χαίρομαι που έχεις blog!!!

Manya Maratou είπε...

@F. πόσο χαίρομαι που ο τύπος με το περίεργο μουσάκι που ερχόταν σε όλες τις παρουσιάσεις και εγώ έλεγα μα πάλι θα ακούσει τα ίδια και τα ίδια ήρθε και στο σεμινάριο

μόνο τρομοκρατία δεν είναι η χαρά που πήρα
την ιστορία πρέπει να την αποκρυπτογραφήσω για το ειδικό της μήνυμα, αλλά τρελλαίνομαι για κάτι τέτοια
πέμπτον πόσο χαίρομαι που έχω μπλογκ
εβδομον σαν το πρώτο ξανά και δέκατον και τριακοστόν και δεν θα κουραστώ να λέω πόσο χαίρομαι που είσαι εδώ

βασιλεία είναι το ωραιότερο παιχνίδι απ' όλα. ίσως ακριβώς επειδή ρισκάρεις όλα για όλα.
λίγα βάζετε- λίγα παίρνετε
τα ρέστα μου!
ωραία είναι που κουβεντιάζουμε